Poonhill trekking

Halloo, daar ben ik weer :)

Deze week is onze vakantie, wat betekent dat we ook onze trekking zouden gaan doen, hier zijn we zondag dan ook mee begonnen.

Dag 1

We werden rond 8 uur opgehaald vanaf het hotel met de jeep, we zouden zo’n twee uurtjes met de jeep moeten rijden. Tijdens deze rit heb ik toch nog maar even aan de gids gevraagd of het verantwoord was deze trekking te gaan lopen op mijn Nike’s aangezien iedereen schrok toen ik de schoenen liet zien waar ik op wilde gaan lopen, iedereen had namelijk bergschoenen aangeschaft behalve ik omdat ik ze gewoon niet zo mooi vind ;) maargoed de gids zei dat het prima kon dus dat was toch wel even fijn om te horen. Na twee uur kwamen we aan in een klein dorpje aan het begin van de bergen, hier werden we afgezet, we moesten ons gelijk aanmelden bij een checkpoint omdat ze hier precies bijhouden wie er de bergen in gaan en wie er weer uitkomen in verband met vermissingen etc.
Toen we dit allemaal geregeld hadden hebben we een groepsfoto gemaakt en zijn we begonnen!
De eerste dag stond bekend om de vele trappen, nou dit hebben we geweten we hebben namelijk drie van de zes uur die we gelopen hebben alleen maar trappen omhoog gelopen, dit was echt veel zwaarder dan ik gedacht had. Na zo’n vijf uur onderweg te zijn zag ik dat Carmen het nog veel zwaarder had dan ik in verband met medische redenen, ze heeft dan ook besloten om na de eerste de dag te stoppen en te kiezen voor haar eigen gezondheid, waar ik heel erg trots op ben, ze heeft toch maar even die eerste dag afgemaakt ondanks haar ziekte. Wel was het lastig om de beslissing te maken of ik mee met Carmen naar beneden zou gaan en met haar de overige vakantiedagen door te brengen of verder te gaan met de trekking en deze af te maken, na veel overleg met Carmen en andere om me heen heb ik toch besloten om ‘alleen’ verder te gaan en de top te gaan halen voor mezelf en ook een beetje voor Carmen.

Dag 2

Na het ontbijt hebben we afscheid genomen van Carmen..
Daarna zijn we verder gegaan met de trekking, we begonnen weer met veel trappen, later gingen we steeds verder de bossen in, wat best wel gaaf was ondanks alle insecten. Na een paar uurtjes begon het ineens keihard te regenen en te onweren, nu ben ik niet bang voor onweer maar zo in het bos, hoog in de bergen klonk het toch wel erg dichtbij. Daarnaast was het pad dat we moesten lopen verandert in een riviertje, wat al snel zorgde dat mijn schoenen en sokken drijfnat waren, wat natuurlijk een stuk minder fijn liep. Ook hadden we last van bloedzuigers en je raadt het al, door de regen werden het er alleen maar meer, maar ik heb ze gelukkig alleen weten te ontwijken! Eenmaal aangekomen in het hotel op zo’n 2900 meter hoog, was het behoorlijk koud. We hebben dan ook de rest van de dag dicht bij de kachel gezeten en s’avonds hebben we heerlijke dal bhat op (typisch Nepalees eten, ik heb een foto toegevoegd) en daarna zijn we lekker gaan slapen.

Dag 3

Deze dag stond onze wekker om 4:00 uur s’nachts en zijn we om half 5 begonnen met lopen richting het topje van de berg, of te wel het hoogste puntje dat we zouden bereiken tijdens deze trekking, je zal je afvragen waarom we zo vroeg gingen lopen, dit was zodat we op het hoogste punt de zonsopgang konden gaan bekijken.
We zijn dus ook gaan lopen zonder ontbijt, en jawel de tocht naar de top bestond ook alleen maar uit trappen, maargoed je doet het natuurlijk voor dit moment dus even bikkelen en dan heb je ook wat dacht ik en niets was minder waar.
Toen we boven kwamen hadden we supermooi uitzicht op alle Himalaya gebergtes, zo gaaf om te zien. Het vervelende was wel dat ik erg last van mijn oren kreeg door de hoogte. Ondanks dat heb ik heel erg genoten van dit moment, dit maak je immers nooit meer mee. Toen ik samen met Rian en Sanne aan het genieten was van het uitzicht en we wat aan het kletsen waren hoorde we ineens ‘hoor ik nou Nederlanders’ dus wij draaide alle drie even verbaasd om ‘uhh ja’ hoe toevallig?!
Toen we dan ook vroegen waar hij vandaag kwam en hij antwoordde met: Eindhoven, riepen we alle drie tegelijk in koor ‘EINDHOVEN DE GEKSTEE’ hoe grappig, sta je hier in Azië op de top van de Poonhill en kom je iemand uit Eindhoven tegen.
Na een uurtje foto’s te hebben gemaakt en genoten te hebben besloten we om weer terug naar het hotel te lopen om te gaan ontbijten, dit hadden we namelijk nog niet gedaan, toch best zwaar om zonder ontbijt behoorlijk wat trappen op te moeten lopen. Na het ontbijt begonnen we dan aan onze langste dag, we zouden deze dag zo’n 7 a 8 uur moeten lopen.
Nu moet ik toch toegeven dat ondanks dit de langste dag was me deze het minst zwaar viel, dit omdat we niet zo heel veel trappen moesten lopen en vaak heel erg mooi uitzicht hadden en wat zanderige paadjes waardoor het lopen een stuk makkelijker ging. Met het afdalen had ik helaas wel last van mijn enkel, dit omdat veel stenen los lagen en ik daar niet de goede schoenen voor aanhad (toch echt mijn eigen schuld) maargoed had ik het nog een keer moeten doen had ik alsnog geen bergschoenen gekocht ;) dus maar even extra hard bikkelen.
Eenmaal weer in het hotel aangekomen kregen we weer dal bhat, deze was echter echt op zijn Nepalees gemaakt, of te wel heel erg pittig!! maar na veel water en veel geblaas/gepuf toch mijn bord opgekregen en daarna zijn we heerlijk ons bed ingedoken.

Dag 4

Deze dag begonnen we met afdalen waarna ik het eerste uur al een paar keer flink door mijn enkel was gegaan, dus toch maar besloten mijn enkel in te laten tapen door Marjolein die zo slim was geweest tape mee te nemen. Na een brug te zijn overgelopen vertelde onze gids dat alles wat we al gedaald waren die dag we nu weer omhoog moesten maar dan aan de andere kant van de brug omdat we ongeveer op dezelfde hoogte zouden slapen als het hotel van dag drie op dag vier, toen zakte de moed toch wel even weg aangezien het alleen maar weer uit trappen bestond en die trappen hier op het zachts gezegd niet echt mn vrienden zijn. Maar na deze trappen kwamen we ineens uit in de jungle van Nepal, supermooi!
We zagen zelfs na een tijdje wilde apen, dit was zo’n gaaf moment echt niet te omschrijven hoe vet dat was.
Toen we weer aankwamen in het hotel hebben we weer heerlijk gegeten en zijn we gaan slapen, wat best een opgave was aangezien het echt een spinnenhok was waar we moesten slapen, niet dat er spinnen in de kamer zaten maar het was niet echt heel erg schoon en zaten gaten in het plafond en in de kozijnen dus leek alsof er elk moment allemaal spinnen konden komen en aangezien ik ook al moest douchen onder het gezelschap van twee spinnen maakte dat het ook niet veel beter. Maar ondanks dat heb ik deze nacht eigenlijk best wel goed geslapen.

Dag 5

Deze dag zijn we nog twee uur afgedaald, na deze twee uur heeft een jeep ons opgehaald. Deze twee uur gingen voor mijn gevoel best wel snel om ondanks dat ik een keer bijna gebeten werd door een bloedzuiger maar ik gelukkig nog net zo snel was om hem van mijn schoen af te halen met een stok. We hebben ons afgemeld bij de laatste checkpoint, zodat ze wisten dat we de bergen weer heelhuids verlieten. Toen we beneden waren bij de jeep was ik toch wel erg blij dat het erop zat maar tegelijkertijd ook weer heel trots dat ik het toch maar gedaan had terwijl het zo buiten mijn comfort zone lag. Daarna zijn we met de jeep weer richting Pokhara gereden, in de jeep heb ik gelijk Carmen geappt dat we er weer aankwamen aangezien ik haar toch best wel gemist had, ze is toch wel de persoon waarmee ik alles deel hier dus het was best raar deze dagen zonder haar door te brengen.
Aangekomen bij het hotel heb ik Carmen gelijk een dikke knuffel gegeven en zijn we met z’n alle wat gaan lunchen. Na het lunchen zijn we allemaal onze eigen ding gaan doen.

Zo zijn Carmen en ik lekker samen bij ons lievelingstentje hier gaan zitten en hebben onder het genot van een drankje en wat eten bijgekletst over wat we allemaal hadden meegemaakt de laatste dagen.

Nu is het vrijdag en lig ik heerlijk in de hotelkamer deze blog te schrijven terwijl Sanne en Carmen heel subtiel weggegaan zijn met het smoesje dat ik maar beter hier kon blijven om mijn benen wat rust te geven, sorry jongens maar zo blond ben ik nou ook weer niet :P, ben benieuwd met wat voorn verjaardagskadootjes ze straks thuis komen ;), ben namelijk over een paar dagen alweer jarig! Ik zeg het zovaak maar de tijd vliegt echt voorbij hier.

Tot snel!!

Liefs Jacky